Een groep heb je als leerkracht nu eenmaal niet voor het uitkiezen en eenmaal in de zoveel tijd dan tref je er zo’n eentje. Zo’n drukke, bewerkelijke groep die bijna alle energie uit je lijkt te zuigen. Helaas lopen veel leerkrachten stuk op een dergelijke groep en ik krijg dan ook vaak de vraag: ‘Wat kan ik doen om te voorkomen dat ik hierop uitval?

Dat is precies waar ik in deze blog verder op in ga.

 

Een drukke, bewerkelijke groep

Eens in de zoveel jaar kan je zo’n groep verwachten.
Je hoort je voorganger een zucht van verlichting slaan nu ze eindelijk van deze groep verlost is en nu mag jij het gaan doen.

Je bent er in de eerste weken van dit nieuwe schooljaar stevig tegenaan gegaan. Gelijk duidelijk de piketpaaltjes geslagen, je grenzen gesteld en veel aandacht besteed aan positief gedrag. Ze zullen jou er niet onder krijgen, was je gedachte.

En nu na een half jaar moet je helaas concluderen dat ook jij behoorlijk stuk loopt op deze groep.

 

Ze zijn onrustig en maken veel lawaai. Bij iedere lesovergang wordt je geduld weer op de proef gesteld. Na iedere pauze is het raak en ben je veel tijd kwijt aan het oplossen van onderlinge ruzies.

En dan die ene leerling die er voortdurend op uit is om jouw grenzen te overschrijden. Die niet luistert, volledig zijn eigen gang gaat, wegloopt en je soms letterlijk het bloed onder je nagels vandaan haalt.

 

Er wordt van je verwacht dat je na een incident de ouders informeert en omdat er in deze groep op een dag meerdere incidenten spelen, ben je na schooltijd erg veel tijd kwijt aan het informeren van de ouders. Je gewone werk blijft liggen en stapelt zich steeds verder op. Thuis dan maar weer, denk je.

Maar dat is het niet alleen. Ik hoor ook vaak leerkrachten dat zij erg weinig steun ervaren van hun collega’s en hun leidinggevende. Leerkrachten die de groep al hebben gehad, knikken meewarig en spreken uit dat ze blij zijn dat ze de groep kwijt zijn.

En als je je grens aangeeft bij je leidinggevende, wordt dit niet altijd even serieus genomen. Het is niet anders, je moet het er dit jaar maar mee doen.

Voor je gevoel kan je nergens echt terecht met je gevoel.

 

Je belandt in een vicieuze cirkel

’s Ochtends vertrek je al met tegenzin naar je werk. ‘Hoe kom ik vandaag de dag weer door’, denk je bij jezelf. En met deze energie stap je je drukke en bewerkelijke groep in.

Daar waar je naar volwassenen vaak nog wel de schone schijn kunt ophouden over hoe je je voelt, gaat je dat bij kinderen echt niet lukken.

Die voelen haarfijn aan dat je het gevoel hebt de grip de groep te verliezen en deze dag met zware tegenzin bent begonnen. En alsof dat nog niet erg genoeg is, zullen zij dit in hun gedrag ook nog eens gaan spiegelen. De drukke en bewerkelijke groep wordt nog drukker en bewerkelijker. Leerlingen lijken nog gemakkelijker dan anders elkaar in de haren te kunnen vliegen.

Het water staat je tot aan de lippen. Wat kan ik doen om niet uit te vallen?

 

Dit is best een complex probleem:

Allereerst: Je hebt hulp en ondersteuning in de klas nodig. Iemand die met je meekijkt, je van goede tips en aanwijzingen kan voorzien. Die je kan ondersteunen door bijvoorbeeld de groep voor een deel op te splitsen of zich met de rest van groep kan bemoeien, wanneer jij je aandacht op die ene leerling die telkens jouw grenzen overschrijdt moet richten.

Daarnaast heb jij persoonlijk hulp nodig om ervoor te zorgen dat je hier niet aan onder doorgaat. Om de vicieuze cirkel te kunnen doorbreken en om je te helpen weer in de juiste energie te komen. Dat is waar ik leerkrachten vaak bij help in een persoonlijk coachingstraject.

Het is belangrijk dat je tijdig deze hulp en ondersteuning vraagt aan je leidinggevende. En doe je nu eens niet heel groot en sterk voor (zoals de meeste leerkrachten doen, omdat ze niet als zwak gezien willen worden), maar laat zien dat het water je echt tot aan de lippen staat. Dat als er nu niet iets gaat veranderen, je niet weet hoe lang je dit nog vol gaat houden, met alle mogelijke gevolgen van dien.

 

Tenslotte wil ik ook nog een fijne tip met je delen

Schrijf voor de eerstvolgende werkdag eens helemaal uit hoe jij zou willen dat deze werkdag gaat verlopen.

Begin bijvoorbeeld met: De leerlingen komen na de bel rustig de school binnen en hangen hun jas op. Ik sta bij de deur en geef iedere leerling een hand. Daarna gaan ze rustig zitten op hun plaats…etc.

Belangrijk is dat je het verhaal positief schrijft, dus niet van: ‘Ik wil dat ze geen ruzie maken tijdens het voetballen in de kleine pauze’, maar juist: ‘Mijn leerlingen gedragen zich sportief tijdens het voetbal in de eerste pauze en zijn in staat om kleine meningsverschillen zelf op te lossen.’

 

De eerstvolgende werkdag lees je vlak voordat je leerlingen de klas inkomen (of jij bijvoorbeeld pleinwacht moet lopen) nog even je verhaal door en probeer je deze ideale dag voor jezelf te visualiseren. Je loopt als het ware door de hele dag heen.

Begin daarna aan je dag. Ik weet zeker dat je de dag met een andere energie zult beginnen en hij voor jouw gemakkelijker zal verlopen.

 

Ga je deze tip uitproberen? Zo ja, zou je je ervaring onder deze blog met me willen delen?

 

 

 

Pin It on Pinterest

Share This