Leerkracht, burn-out en twijfels over je toekomst binnen het onderwijs?

Ben je leerkracht, zit je op dit moment thuis met een burn-out en heb je grote twijfels over je toekomst binnen het onderwijs?

Ik herken dit gevoel maar al te goed. Bijna vier jaar geleden zat ik met een forse burn-out thuis op de bank. Ik werkte toen als directeur met een kleine lesgevende taak. Op dat moment werd ik al misselijk van de gedachte dat ik op den duur weer terug zou moeten keren op mijn werkplek.

Daarnaast voelde ik me vreselijk onzeker over mezelf en over mijn kunnen. Het allerliefste nam ik per direct ontslag en ging ik wat anders doen.

Maar ja, dat ging natuurlijk zo maar niet. Ook ik had mijn financiële verplichtingen en laten we eerlijk zijn: met een burn-out ben je niet de meest aantrekkelijke werknemer voor een nieuwe werkgever.

Ik durfde mijn gevoelens over mijn werkplek niet bespreekbaar te maken bij mijn werkgever, want ik was veel te bang dat ze dat misschien als aanleiding zouden gaan gebruiken om een exit-traject op te starten. Op dat moment gaf het hebben van een vaste baan me een soort schijnzekerheid.

 

Misschien zou het meevallen als ik eenmaal weer aan het werk zou zijn

En zo gebeurde het dat ik na mijn re-integratie weer terugkeerde op mijn oude werkplek, terwijl ik diep in mijn hart eigenlijk al wist dat ik dit niet meer wilde. Ik vond van mezelf dat ik het nog een kans moest geven.

Zeven maanden lang probeerde ik het plezier in mijn werk als directeur weer terug te vinden. Zeven maanden lang ging ik elke ochtend met grote tegenzin naar mijn werk, behalve op die ene ochtend per week dat ik les gaf aan de kleuters.

Na zeven maanden lang worstelen, stelde iemand me de vraag: “Anke wil jij dit nog langer?” En zo direct, zonder nadenken, was mijn antwoord: “Nee.”

Ergens schrok ik ook wel van dit antwoord. Maar het was wel de waarheid en blijkbaar was nu de tijd aangekomen om de knoop door te hakken.

En dat deed ik.

 

Het werk is nooit de enige reden waarom mensen burn-out raken

En hoewel het werk nooit de enige reden is waarom mensen burn-out raken, speelt het toch wel een belangrijke rol. Daar kwam ik achter tijdens een van mijn opleidingen, een paar maanden later.

Ik leerde een prachtige oefening om onbewuste waarden ten aanzien van werk in kaart te kunnen brengen.

Uiteraard voerden we zelf ook deze oefening uit. Uit deze oefening bleek dat speelsheid voor mij de belangrijkste waarde was/is in het werk. Een waarde die ik op bewust niveau never nooit niet op de eerste plaats zou hebben geplaatst, maar kennelijk toch heel erg belangrijk voor me is. Dat alleen al was een hele bijzondere ontdekking.

 

Nadat we de waarden in kaart hadden gebracht, was de volgende stap om te kijken in hoeverre deze waarden werden vervuld binnen mijn huidige werk, maar ook in vorige werksituaties.

En toen werd me in een klap duidelijk waarom ik me zo ongelukkig heb gevoeld in mijn baan als directeur. Meerdere van mijn waarden ten aanzien van werk werden niet of slechts maar deels vervuld in mijn werk als directeur. Voor speelsheid, mijn belangrijkste waarde, was in de directeursfunctie al helemaal geen ruimte.

Ook snapte ik ineens waarom ik wel kon genieten van die ene ochtend per week dat ik nog les gaf aan de kleuters. Alle ruimte voor speelsheid.

Door deze oefening besefte ik me nogmaals dat het stoppen met mijn baan als directeur voor mij echt de beste keuze voor dat moment was.

 

Eigenlijk alle leerkrachten die bij mij komen voor burn-out coaching hebben twijfels over hun toekomst binnen het onderwijs.

Zo ook Adri. Adri werkte in groep 7/8 op een school met een bijzonder schoolconcept. Maar door wisselingen van directie bleef er van dit bijzondere schoolconcept steeds minder over. Dit raakte Adri behoorlijk, ze knokte keihard voor het behoud van het schoolconcept en ineens was de koek op. Adri kwam thuis te zitten met een burn-out.

Toen Adri bij me in coaching kwam, was ze net begonnen met het opbouwen van haar werkuren. Iedere keer als ze naar school ging om koffie te drinken of om wat kleine klusjes te doen, kreeg ze een paniekaanval in de auto.

Dit kon zo niet meer en het liefste zou ze per direct stoppen met haar werk en wat anders gaan doen. Maar wat dan? En hoe dan als je toch je financiële verplichtingen hebt?

 

Tijdens de coaching sessies gingen we haar vraag onderzoeken en al snel werd het Adri duidelijk dat ze op haar huidige plek niet verder kon.

Ze had voor zichzelf helder gekregen wat ze wel wilde en ging in gesprek met haar werkgever.

Haar werkgever bood haar een andere school aan om te kunnen re-integreren en toen Adri voelde dat ze hier meer op haar plek was, kon ze door mobiliteit op deze school blijven werken nadat ze volledig hersteld was.

Het gaat erg goed met Adri op haar nieuwe werkplek.

 

Heb je een burn-out (gehad) en herken je de twijfels over je toekomst binnen het onderwijs? Steek dan niet je kop in het zand, maar neem je twijfels serieus en ga ze onderzoeken. Blijven werken op een plek waarvan je ten diepste wel weet dat het niet meer goed voelt, is vragen om een volgende burn-out en dat wil je natuurlijk te allen tijde voorkomen.

Ben je benieuwd wat ik voor jou zou kunnen doen? Neem gerust vrijblijvend contact met me op, dan bespreken we samen de mogelijkheden.